شخصی که بیش از همه در راه افتادن SMS یا پیامک نقش داشت، مردی آلمانی به نم فریدهلم هیلبرند بود. او که برای گروه GSM کار می‌کرد، ایده ارسال پیام‌های متنی 128 بایتی به وسیله شبکه تلفن همراه را داشت.

گرچه محدودیت پیام‌های متنی ارسالی، قابل درک است، اما ممکن است این سؤال برایتان پیش آمده باشد که چرا 160 کاراکتر؟ چرا 140 یا 200 کارکتر طول استاندارد پیامک‌ها در نظر گرفته نشد؟

گفته می‌شود که در سال 1985، هیلبرند، برای اینکه دریابد عملا در قالب چند کاراکتر می‌شود به صورت کوتاه یک مفهوم را منتقل کرد، دست به یک آزمایش زد و با ماشین تحریر خود، یاددداشت‌های فرضی را در قالب حروف و اعداد، علایم نقطه‌گذاری و فاصله‌گذاری‌ها، نوشت و دریافت که در بیشتر اوقات پیام‌های کوتاه، زیر 160 کاراکتر هستند. به علاوه او فهمید که مطالب نوشته در پشت کارت‌پستال‌ها و یا تلگراف‌ها غالبا زیر 150 کاراکتر طول دارند. به همین علت زمانی که گروه GSM ‌در سال 1985، استاندارد SMS را تهیه می‌کرد، همین 160 کاراکتر را مبنا گرفت و بعدها همه گوشی‌های موبایل و خدمات‌دهندگان شبکه‌های موبایل همیت استاندارد را پذیرفتند.

گرچه این روزها می‌شود، پیامک‌های بیشتر از 160 کاراکتر را هم ارسال کرد البته نه با هزینه یک پیامک !